Dreifanleiki karboxýmetýlsellulósa er sá að varan verður niðurbrotin í vatni, þannig að dreifihæfni vörunnar er einnig orðin leið til að dæma frammistöðu hennar. Við skulum læra meira um það:
1) Ákveðnu magni af vatni er bætt við dreifingarkerfið sem fæst, sem getur bætt dreifileika kvoðuagnanna í vatni, og nauðsynlegt er að tryggja að magn vatnsins sem bætt er við geti ekki leyst upp kollóíðið.
2) Nauðsynlegt er að dreifa kvoðuagnunum í fljótandi burðarefni sem er blandanlegt í vatni, óleysanlegt í vatnsleysanlegum hlaupum eða án vatns, en það verður að vera stærra en rúmmál kvoðuagnanna svo hægt sé að dreifa þeim að fullu. . eru einhýð alkóhól eins og metanól og etanól, etýlenglýkól, asetón o.s.frv.
3) Bæta skal vatnsleysanlegu salti við burðarvökvann, en saltið getur ekki hvarfast við kollóíðið. Meginhlutverk þess er að koma í veg fyrir að vatnsleysanlegt hlaup myndi líma eða storknun og útfellingu þegar það er í kyrrstöðu. Algengt er að nota natríumklóríð og svo framvegis.
4) Nauðsynlegt er að bæta sviflausn við burðarvökvann til að koma í veg fyrir fyrirbæri hlaupútfellingar. Aðal sviflausnin getur verið glýserín, hýdroxýprópýl metýlsellulósa osfrv. Sviflausnin ætti að vera leysanlegt í fljótandi burðarefninu og samhæft við kollóíðið. Fyrir karboxýmetýlsellulósa, ef glýseról er notað sem sviflausn, er venjulegur skammtur um 3%-10% af burðarvökvanum.
5) Í því ferli að basa og etera ætti að bæta við katjónískum eða ójónískum yfirborðsvirkum efnum og ætti að leysa þau upp í fljótandi burðarefninu til að vera samhæft við kvoða. Oft notuð yfirborðsvirk efni eru lauryl súlfat, glýserín Monoester, própýlenglýkól fitusýruester, skammtur þess er um 0,05% -5% af burðarvökvanum.
Pósttími: Nóv-04-2022